چراغ من / چراغ اون
چراغ خانه ی من را خاموش کردی و رفتی خانه ی دیگری را نور افشانی کردی..
+ نوشته شده در پنجشنبه هفدهم مرداد ۱۳۹۲ ساعت 21:35 توسط محمد امیدبخش
|
زبان دل
به نام وجودی که وجودم از وجودش وجود گرفت
نوشتههای پیشین
آرشیو موضوعی
پیوندها
- برای تازه شدن دیر نیست
- hesar
- شکوه نا تمام
- بی تو زندگی عذابه
- دل های تنها
- دلگیر
- هرچی دلت بخواد...
- سایه
- مشهدلو
- جهان ترانه می شود
- نسل تنها
- خالی از احساس
- عاشقان تفریح
- با تمام اشک هایم
- عشق صورتی
- نیاب ترین در دنیا
- هرچی که بخوای...
- کلبه ی دختر پسرها
- کلبه آرامش
- سکوت برای من بود
- تبسم
- انسان خداگونه ای در تبعید
- عشق و تنهایی
- نیمه ی گم شده
- بدون احساس یعنی پوچی
- همیشه به یادتم احمدرضا
- خاطرات سوخته
- منتظران ظهور
- عاشقانه
- عشق استقلال 2 آتیشه
- چشمان سبز
- پرندگان عاشق
- شکرستان
- ارکیده
- عاشقانه ای زیبا
- دنیای شیشه ای
- فقط تووووووووووووووو
- وبلاگ حامیان
- پسری از آسمان
- رد پای باران
- دخترستون
- عاشقانه ها
- کل کل دخترا پسرا
- صدای علی عبدالمالکی
- همسفر پاییز
- عشقم(***بی عشقم)
- مطالب جالب و متفاوت
- همدم تنهایی من
- معایدگاه عناصر رادیواکتیو
- زن و حقوق زن
- تنها در مهتاب
- ساکت پر هیاهو
- خلوت شعر
- خانه اشباح
- پرپاقرص
- هری پاتر
- بی تو بودن کار من نیست
- چراغ خاموش
- فوتبالی ها